Scheef door de dampkring

Aan mijn lijf zitten twee linkerhanden.
Ik kan niet koken, niet zagen, niet breien en niet haken.
Aardappels schil ik tot vierkantjes, zelfs met een dunschiller. Spijkers zitten standaard scheef in de muur. Kaas schaaf ik hol. Allemaal niet erg.
Jammer is alleen, dat ik niet kan vouwen.
Ik heb een kast vol boeken als ‘Origami voor beginners’ en ‘Papiervertier’, maar helaas. Ik kan nog geen kassabon netjes opvouwen. Zelfs de strippenkaart zit scheef in mijn portemonnee.

Gelukkig ben ik niet de enige.
Een team van specialisten aan de Universiteit van Tokyo is al ruim drie jaar bezig met het vouwen van een papieren vliegtuigje. Met hulp van de Japanse Origami Vereniging hoopt ze het project in oktober af te ronden.
Toch gek. Een doorsnee Japanse kleuter vouwt in de pauze op zijn gemak duizend kraanvogels. Tegen de tijd dat hij naar de middelbare school gaat, is dat een ingenieuze, uit vijf verschillende velletjes handgeverfd rijstpapier samengestelde, driekoppige draak. Met een gouden ei op zijn rug.
Wat is er dan zo moeilijk aan een eenvoudig vliegtuigje?

Misschien wel precies dat. Het is wat te gewoontjes voor de onder hoge internationale druk functionerende origamisten.
Daarom moet het vliegtuigje straks iets bijzonders gaan doen.
Het moet van het International Space Station, ergens tussen Mars en Jupiter, afdalen naar de aarde.

Dat is nog best ingewikkeld.
Zo moet het vliegtuigje straks door de dampkring terugvliegen.
De temperatuur kan daarbij oplopen tot pakweg 1000 graden. Celsius.
Gelukkig hebben de geleerden alvast een papiersoort gevonden die 200 graden overleeft. En oktober is nog ver weg.
Een ander probleem is de hoge snelheid die het ding haalt: meer dan 20.000 kilometer per uur. Niet prettig om op je af te zien komen, met die puntige neus.
Maar geen zorgen: volgens de universiteit wordt de snelheid tijdig gedrukt door het grote oppervlakte van het vliegtuigje.
Het meet van kop tot staart 20 centimeter.
20 centimeter. Nog niet de helft van een placemat bij MacDonalds.
In Japan is er een run op veiligheidshelmen ontstaan.

Ach, die hitte, die punt en die snelheid - het zal allemaal wel.
De echte vraag is natuurlijk waar het ultieme papieren vliegtuigje zal landen.
De aarde bestaat voor 80% uit water.
Misschien is het handiger om een papieren bootje te vouwen?
Dat kan ik desnoods wel even voordoen, met mijn twee linkerhanden.
Maar dan wordt ‘ie wel een klein beetje scheef.